ДарбанД

Он рӯз, ки сақфи хонаҳо чӯбӣ буд, Гуфтору амал дар ҳама ҷо хубӣ буд. Имрӯз бинои хонаҳо санг шуда, Дилҳо ҳама бо бино ҳамоҳанг шуда.

Дунё гузарон, меҳнати дунё гузарон, Не бар падарон монаду не бар писарон. То битвони умр ба тоат гузарон, Бингар, ки фалак чӣ мекунад бо дигарон.

Бегона агар вафо кунад, хеши ман аст, В-ар хеш ҷафо кунад, бадандеши ман аст. Гар заҳр мувофиқат кунад, тарёк* аст, В-ар нуш мухолифат кунад, неши ман астб

Ҷаҳон, эй бародар, намонад ба кас, Дил андар ҷаҳонофарин¹ банду бас. Макун такя бар мулки дунёву пушт,² Ки бисёр кас чун ту парварду кушт. Чу оҳанги³ рафтан кунад ҷони пок, Чи бар тахт мурдан, чи бар рӯи хок.