МАН ФАҚАТ ХУДОГА КЕРАКМАН. — Бӯлди бас!— ортиқ бундай яшолмайман!— Зилола чой ичиб ӯтирган эри билан ниманидир устида қаттиқ айтишиб жанжалашиб қолди. Ӯрнидан турасолиб қизи билан ӯзини кийим кечакларини йиғиштирар экан, уйни бир бурчагида ӯйинчоқларини ӯйнаб ӯтирган қизига қараб бақирди Худди эри билан урушганинига 3 ёшли хали хеч нимага ақли етмайдиган қизалоқ айбдордек бор аламини қизидан олди. У ӯйнаб ӯтирган ӯйинчоқларни оёғи билан бир тепиб— тур ӯрнингдан лайпайиб ӯтирмай кетамиз!—деди —Қиз бечора жовдираганча гоҳ титраб қақшаб бақираётга онасига ,гоҳ уни кетидан соядек эргашиб индамай уни жаҳл отидан тушириш учун харакат қилаётган дадасига хайратланганча тикилиб турарди. —Фарход
Ҳаёт даричаси -Жаҳон, бугун ишга бормайсанми? Кеча футбол кўриб анча кеч ухлаганимга қарамай ҳаётимда биринчи бор онамнинг овозини эшитишим билан ўрнимдан ўқдай отилиб турдим. Ювуниб бўлгач артиниш учун сочиқни оларканман соат милларига кўзим тушиб додлаб юборай дедим. Ҳали 6 ҳам бўлмабди. Ўзи онамнинг одатлари шунақа ўринларидан турганларидан ҳаммани уйғотишга тушадилар. Ҳали йиғилмаган ўрнимга ҳавас билан қарарканман бир хаёлим қайтиб чўзилиб олсаммиккан ҳам деди. Аммо ёзнинг ёйилаётган қуёши хонамни қиздиришни бошлаганди. Ишхонага борай десам ҳали жуда эрта. Ошхонага кириб чой ичишга ҳам эриниб, қувватлантиришга қўйган телефонимни олдим. Уни ёқишим билан менга келган хабарни қабу
БИР ТОМЧИ ЁШЧАЛИК АРМОН БУ ДУНЁ.. Жамиланинг кўз ёшлари юзини юва бошлади. Темур ўрнидан туриб, қиз томон икки қадам қўйди-да, юзига қарай олмай, совуққонлик билан шивирлади: — Энди мен бора қолай! — Ким у? — ҳаяжон аралаш сўради Жамила. — Ҳеч ким. Ишон, орамизда ҳеч ким йўқ, мен ростини айтдим… — Тўйни тўхтатинг, Темур ака, тўхтатинг дедим, йўқса, ўзимни нимадир қиламан, ишонинг, кейин афсусланасиз… Темур қизга жавоб бермади. Ҳатто «Ўзимни нимадир қиламан» деганида ҳам пинак бузмади. Шунчаки жим кетди. Ортга қарамаслик, Жамилани шу алфозда ташлаб кетиш оғир эди. Бироқ қайтса, қизнинг кўзларига тик қараб, ҳақиқатни айтиш ундан-да мушкул эди. Ҳеч нарса демади. Энг қизиғи эса Анвар билан Мир
Тақдир Тошкентга бориш учун афто шохбекатнинг чипта хонасига як,инлашдим. Одам ку'п навбатда туришим керак экан. Мендан олдин беш киши бор. Ёнимда турган эркак мен томонга угрилдида. -Кечирасиз сиз хам Тошкентгами деди. -Хайрон бу'либ, ха Тошкентга дедим. -Унда пулингизди беринг, сизга хам чипта оламан деди. -Мен очиг'и ажабландим. Чунки усти боши пурим кийинган. Буй басти келишган эркак менга ёрдам бермок,чилигидан хайратда эдим. Кармонимни олиб пулни у'ша кишига узатдим. Бир оз чекага у'тиб менга илтифот ку'рсатаётган эркакни кузатардим. Бир оз к,араб турдимда у'ша но таниш инсон ку'зимга иссик, ку'ринди. Чиптани олиб ёнимга келди, ку'лимга чиптани узатар экан, мен ку'зимни олиб к,очдим.
Собиқ ​СССРда Ислом Мен ўз динимни ҳеч қачон яширмаганман, ҳамма исломий байрамларни вақтида нишонлаб келаман. Аввалари ҳар ўйинда ёнимда бир кичкина қўл халта олиб юрар эдим, ва дарвозанинг бир бурчагига ўйин вақти илиб қўяр эдим. У қўл халтамда Қуръон ва заҳира қўлқопим бўлар эди. Бу менинг доимий одатим эди, Испанияга қарши ўйин вақтида ҳам. Бир маротаба ёқимсиз бир вазият бўлган. Қайсидур хайит байрами куни мен масжидга борганман, Тинчлик проспектидаги масжидга. Намозимни ўқиб уйга қайтганимдан сўнг. Эртаси куни эрталаб тайёрлов машғулотига келган эдим, мени Бесков чақиртирди. Бесков: "Сен кеча қаерда эдинг?" Мен озгина хавотир олдим, ва сўрадим: "Қандай қаерда, уйда?" эдим дея
БИР МУҲАББАТ ҚИССАСИ Абу Ос Пайғамбар алайҳиссалом пайғамбар бўлишларидан олдин олдиларига бориб, катта қизлари Зайнабнинг қўлини сўради. (ОДОБ) Унга Пайғамбар алайҳиссалом: Ўзидан рухсат олмагунимча бу ишни қилмайман, - дедилар. (ШАРИАТ) Пайғамбар алайҳисслом Зайнабга: Холангнинг ўғли қўлингни сўраяпти, унга тегасанми? - дедилар. Зайнабнинг юзлари қизарди ва табассум қилди. (ҲАЁ) Пайғамбар алайҳиссалом қизлари Зайнабни Абу Осга узатдилар. Шу билан бир муҳаббат қиссаси бошланди. Улардан Али ва Амома дунёга келди. Кейин бир катта муаммо пайдо бўлди. (ЭЪТИҚОД) Пайғамбар алайҳиссалом пайғамбар бўлиб юборилдилар. Абу Ос сафарда эди. Сафардан қайтганида хотини Зайнаб мусулмон бўлган эди.
Ассалому алейкум ва рахматуллохи ва баракатуҳ! Сизу биизга бугунги кунни инъом этиб, умримизга барака қўшган Аллоҳга ҳамдларимиз бўлсин! Хонадонимиздан ҳузур-ҳаловат, дастурхонимиздан ризқ-барака, қалбимиздан шукронаи неъмат, амалларимиздан эзгулик, юзимиздан табассум аримасин! Аллоҳим, қийналганларнинг мушкулини осон қилсин, ғам-ташвишларини аритсин, жисмига саломатлик, топганига барака ато қилсин! Амин!🤲 Янги кун ва солиҳ амалларга бисмиллаҳ...
Бир эркак хотини кўримсизлиги учун ажрашмоқчи бўлди. Шунда хотини илтимос қилди: - Келинг, бирга шаҳарга чиқамиз. Сиз ортимдан кузатиб борасиз. Агар кўчада битта эркак менга қарамаса ҳам, демак, мен сиз айтгандек хунукман, кейин ажрашишимиз мумкин. Эр рози бўлди. Лекин кўчада ҳамма эркаклар хотинига ўгирилиб қараганини кўриб ҳайратда қолди. Ҳатто машинадаги эркаклар ҳам тезликни пасайтириб, қараб ўтишарди... Улар ажрашишмади. 60 йил бирга яшашганидан кейин хотини: - Чол, ўшанда мен ҳамма ўтган кетган эркакларга тилимни чиқазган эдим-да!😂
Қора жумбоқлик тун. Муҳаббат – ўз кучига яраша туйғу уйғота биладиган ягона эҳтиросдир. Стендель. - Ирода опа, бошлиқ ҳузурига кираркансиз! Агар котиба Иродага шу хабарни айтмаганида у токи иш вақти тугагунича журналга мук тушиб ўтираверган бўларди. Қотиб қолган елкасини ростлаб, оқсоқ оёғини янаям оғир босганча бошлиқ хонасига кириб борди. - Ирода қизим, бугун кечгача ҳужжатларни туманга етказиш керак эди. Котибамизни биласан хали ёш, унга ҳужжатларни ишониб топширолмайман, ундан кейин ота-онаси қаттиққўл одамлар экан. Аксига олиб ҳайдовчи ҳам бетоб бўлиб қолибди. Йўловчи машинада бориб келаоласанми? - Майли, бориб келаман, - деди Ирода бошлиғининг унга ишонч билдираётганидан хурсанд б
Показать ещё