CHO'PONNING O'LIMI Qosh qoraydi, cho'kdi kipriklar, Qishloq itlarini oyog'i tindi. Cho'pon bo'ri bilan olishib, Tongga yaqin tayog'i sindi. Hamma joyga ketdi ovoza, Qo'ylar hayron marab qo'yishdi. Avval ko'shki keyin darvoza, Cho'pon uchun qabr o'yishdi. Go'r yonida gulxan gurullar, Hamma keldi to'n belbog' bilan. Alamzada bo'ri uvillar, Ovozasi kelar tog' bilan. Bir chekkada kuzatdim hatto, Yuragimga she'rlar sig'madi. Odamlarni bilmadim ammo, Suruv-suruv qo'ylar yig'ladi... U.Rasul